नेपालका दलित समुदायका इस्वीको दोस्रो शताब्दीको र लिछ्ीबी शासनकालमा जातीय विभेद​​​​​​​  तथा छुवाछुत बाट रहेको कुरा विभिन्न ऐतिहासिक अभिलेखबाट जानकारी पाउन सकिन्छ । यस जातीय विभेद तथा छुवाछुतलाई कानुन बताई लागू गर्न मल्ल वंशीय शासन कालमा राजा जयस्थती मल्लले अनुभुतिमा लेखिएका पुलोक अक्षरका रुपमा लागु गर्न वि स १४३६ मा लेखिएको मानव न्याय शास्त्र नामको कानुन वा दण्ड विद्यान तयार गरी त्यसलाई शासन विधिको रुपमा लागु गरी तोकिएको काम र पेशामा संलग्न ज्ञात समुदायलाई छुत र अछुत भनी तोकिदिए। जसले समाजमा दुई किसिमका वर्ग निमाणर्को जग खसाल्यो । एउटा माथ्लो जात र तल्लो जात । आर्थिक र सांस्कृतिक हिसाबले राज्यको निकट रहेको निश्चित समुदाय माथ्लो दर्जामा दर्ता हुन पुग्यो भने आर्थिक रूपले अलि कमजोर भएको अर्को समुदाय भने राज्यमा आानो पहुँच नभएका कारण दलित र अछुत भनी कहलिन पुग्यो ।